İSTANBUL BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ ŞEHİR TİYATROLARI
- Yazan: Vaclav HAVEL
- Çeviri: Esin Talu ÇALIŞKAN
- Yöneten: Oben GÜNEY
- Dekor-Kostüm: AYDOĞMUŞ
OYUNCULAR
- Sladek: Kahraman ACEHAN
- Mikael: Mehmet ÇEREZCİOĞLU
- Vera: Güzin ÖZYAĞCILAR
- Stanek: Kamran USLUER
- Vanek: Cüneyt TÜREL
- Asistanlar: Nergis ÇORAKÇI/ Can BAŞAK
- Dramaturgy: Serra Yılmaz
“Bence tiyatro, toplumun kendi kendisiyle karşılaştığı canlı ve endişe verici bir içe bakış yuvası olmalıdır. Nüfusun çoğunluğundan daha akıllı olduğunu sanıp insanları eğitmeye kalkan tiyatroyu da sevmiyorum. İnsanlara reçeteler ya da somut çözümler sunan ya da herhangi bir politik programın hizmetinde olan tiyatro bana tamamen yabancıdır.”
Vaclav Havel
Prag, Aralık 1976
“Görüşme” (1975) ve “Kutlama” (1975) oyunlarının kaderi çok şaşırtıcı oldu. Hızla, coşku içinde yazıldıklarından ve gerçeği söylemek gerekirse sadece dostlarımı eğlendirmek için yazıldıklarından, başka birilerinin ilgisini çekecekleri aklımın ucundan geçmemişti. Bir kez daha tiyatrodan koptuğumdan beri sıksık başıma geldiği gibi yanıldım çünkü yasaklandığım süre boyunca yazdıklarımın içinde en çok bu tek perdelik oyunlarım sahnelendi. Bu iki oyunun prömiyeri 1976 sonbaharında Viyana’da Burgtheater’da yapıldıktan sonra başka tiyatrolar, birkaç televizyon ve radyo da bunları oynadı veya oynamaya hazırlanıyor. Bazı eleştirmenlere bakılırsa bu eserlerde yeni baştan kendimi bulmuşum; “örnek dram” kavramının çıkış yolunu bulmuşum; modern sorgulayıcı tiyatro türünü temsil ediyormuşum... Tüm bu değerlendirmeler beni rahatsız ediyor. İkinci “soluğumun” bu sol elle yazılmış minyatürlerden doğmuş olmasına, önceki yıllarda verdiğim büyük emeğe ve yaptığım araştırmalara sadece bir bocalama olarak bakılmasına adeta razı olamıyorum.”
“Geçici olarak uymaya çalıştığım birkaç ilke: Gerçekten de birileri için yazmak (bu piyesler etli canlı insanlar için yazıldı, ben bunlara o insanlara belirli bir koşulda okumak istiyordum); bildik, tanıdık olana, kişisel yaşantımın somut çerçevesine dayanmak (evrensel değerde bir tanıklık ancak böylesi bir deneyim aracılığıyla insanlara ulaşabilir); “Dünyanın varoluş boyutuna” daha iyi ulaşabilmek için fazla mantıklı bir beyin jimnastiği gerektiren entelektüel bir donanımdan kopmak ki bu boyut eski piyeslerimde eksikti.”
VACLAV HAVEL
1960’da “Na Zabradlı” adındaki deneme tiyatrosunda çalışmaya başladı ve şiir yazmayı bıraktı, tiyatro ve radyo için oyunlar yazmaya başladı. “GÖRÜŞME” (1975), “KUTLAMA (1975), “ÇAĞRI” (1978) ayrı tarihlerde yazılmış, daha sonra birbirlerini tamamladıkları düşüncesiyle tiyatrolar tarafından üçlü olarak sahnelenmeye başlamıştır.
1989 yılında Doğu Avrupa ülkelerinde başlayan köklü sosyo-politik değişiklikler sonucunda Havel bugün Çekoslovakya Cumhurbaşkanlığı görevini yürütmektedir.
