Berliner Ensemble; Nazilerin iktidarı nedeniyle 14 yılını Almanya dışında geçirdikten sonra sürgünden dönen Bertolt Brecht ve eşi Helene Weigel tarafından, Deutsches Theater’ın bir kolu olarak Ocak 1949’da Doğu Berlin’de kuruldu.Wolfgang Langhoff’un sanat yönetmeni olduğu Deutsches Theater’da,Brecht’in yazıp yönettiği Cesaret Ana ve Çocukları’nısahnelemek için bir araya gelen genç ve tanınmış oyunculardan oluşan topluluk, özellikle Brecht’in yazdığı veya uyarladığı oyunları sahnelemeyi ilke edindi.

Berlin’de bulunanTheater am Schiffbauerdamm binasının 1928’deki açılış oyunu, Üç Kuruşluk Opera olmuştu. Brecht’in yazıp yönettiği, besteci Kurt Weill’ın müziklerini bestelediği oyun Brecht’e dünya çapında ün kazandırmakla kalmadı, 20. Yüzyılda Berlin’de sahnelenmiş en iyi tiyatro performanslarından biri olarak kabul edilegeldi. 1954’e dekDeutsches Theater’da çalışmalarını sürdüren Berliner Ensemble, bu tarihte,açılışı Üç Kuruşluk Opera ile yapılan işte bu tiyatroya, Theater am Schiffbauerdamm’a taşındı ve Doğu Almanya’nın (Alman Demokratik Cumhuriyeti) bağımsız devlet tiyatrosu olarak bu binada kurumsallaştı.

Bu tiyatroda Brecht kendi oyunları olan Kafkas Tebeşir Dairesi’nive Erich Engel ile birlikte Galilei’ninYaşamı’nı yönetti. Öğrencileri; Benno Besson, Egon Monk, Peter Palitzsch ve Manfred Wekwerth’e, daha önce sahnelenmemiş Brecht oyunları yönetme fırsatı verildi. Sahne tasarımcıları Caspar Neher ve Karl von Appen, besteciler Paul Dessau ve Hans Eisler ve dramaturg Elisabeth Hauptmann, Brecht’in en yakın işbirlikçileriydi. Brecht’in 1956’daki ölümünden sonra, Helene Weigel topluluğun sanat yönetmeni olarak görevine devam etti. Manfred Karge ve Matthias Langhoff gibi genç yönetmenler kariyerlerine Berliner Ensemble’da başladı. Topluluk, Ekkehard Schall’ın “Ui” olarak rol aldığı, Arturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişive Helene Weigel’in Coriolanus ve Ana’daki unutulmaz performanslarıile ününü genişletti.İlk kez 1958’de sahnelenenArturo Ui’nin Önlenebilir Yükselişi, 400’den fazla performansla Berliner Ensemble tarihinin en başarılı oyunlarından biri oldu.

1971’de Ruth Berghaus sanat yönetmeni olduğunda, toplulukpolitik ve sanatsal yenilenme şansı yakaladı. Berghaus, Alman Demokratik Cumhuriyeti tarafından birçok oyunu yasaklanan Heiner Müller’in Zement oyununu yönetti. Genç yönetmenler Bernhard Klaus Tragelehn, Einar Schleef ve sahne tasarımcısı Andreas Reinhardt, Brecht tiyatrosu geleneğini sorguladılar.Resmi otorite, Berghaus’un deneysel yollarını onaylamayınca Manfred Wekwerth 1977’de sanat yönetmeni olarak yerini aldı. Yine de, yeni drama sahnede kendi yolunu buldu, Volker Braun ve Georg Seidel gibi yazarlar bir Horst Sagert yapımı olan Urfaust’un sahneleriyle repertuvara yeni bir soluk getirdiler. Matthias Langhoff, Fritz Marquardt, Heiner Müller, Peter Palitzsch ve Peter Zadek’in sanat yönetimi altındaki Berliner Ensemble;1992’de devlet tiyatrosukonumundan, şehir yönetimi destekli özel tiyatro statüsüne geçti. 1991’den 2000’li yılların başlarına dek, yaklaşık on yıllık bir zaman dilimi boyunca organizasyon sorunlarıyla boğuşan topluluk, Claus Peymann’ın Eylül 1999’dasanat yönetmeni olmasıyla birlikte bu sıkıntılı durumdan sıyrıldı ve oyunların ilk gösterimleri kadar klasiklerin yönetilmesi de modern bir bakış açısıyla gerçekleştirilmeye başlandı.

8 Ocak 2000’de Berliner Ensemble, George Tabori’nin Brecht Dosyası ile tekrar açıldı.2001’deShakespeare’in II. Richard’ını yöneten Claus Peymann, 2002/2003 sezonuyla birlikte Brecht oyunlarına odaklandı. 2005’te Brecht’inAna, Mezbahaların Kutsal Johanna’sıveCesaret Ana ve Çocuklarıadlı oyunları, ayrıca2009’da Carlo Goldoni’nin Tatil Üçlemesi ve Frank Wedekind’in İlkbahar Uyanışı, 2010’da Mark Ravenhill’in çağdaş oyunu Freedom and Democracy I Hate You, 2011’de Thomas Bernhard’ın Einfach Kompliziert, 2012’de Georg Büchner’in Danton’unÖlümüve Friedrich Schiller’in Hile ve Sevgi,2013’te Kafka’nın Dava ve Mart 2015’te Thomas Bernhard’ınDie Macht der Gewohnheit adlı oyunlarıBerliner Ensemble’ın öne çıkan yapımları oldu.