Münih Üniversitesi’nde öğrenim gören Tankred Dorst, burada kukla sanatına ve gerçekliği, sadece oynanması gereken bir başka rol olarak gören “illüzyon tiyatrosuna” merak saldı.

Kurnaz bir iş adamının, altında gömülü bir hazine olduğuna inandığı tarihi bir şatonun sahibini kandırdığı 1960’daki piyesi Gesellschaft im Herbst (Party in Autumn), çağdaş Alman topluluğunun romantik mitlere takıntısının bir hicvi. 1960’ların ortasından sonuna kadar olan süreçte Dorst, Alman tiyatro dünyasına birçok yabancı eser kazandırarak, Thomas Dekker, Denis Diderot, Molière ve Sean O’Casey gibi isimlere ait eserleri çevirip uyarladı. Dorst’un en eski oyunları bu formlarda deneyimsel eserlerden oluşmaktadır.

Dorst’un politik bir yazara dönüşümü, edebiyat ve politika arasındaki ilişkiyi sorgulayan yazar Ernst Toller’ın hayatını anlatan, 1968 yılındaki piyesi Toller ile ortaya çıktı. 70’li yıllarda bir dizi piyes ve roman üzerine eşi Ursula Ehler ile ortak çalışmaya başladı. Bu eserlerden en önemlisi, 20. yy’ın orta halli Alman bir ailesinin hayatını kronolojik olarak anlattığı, sahne gösterimleri, radyo ve televizyon eseri ve roman gibi birçok farklı formun kullanıldığı Merz serisi. Esas ilgi alanı olan fantastik kurmaca ve mitolojiye geri dönüşünü, Arthur mitlerini taklit eden 10 saatlik Merlin, oder das wüste Land (1981; Merlin: Or, the Wasteland) adlı destan ile yaptı. Dorst ve Ehler’in Ich, Feuerbach (1986; I, Feuerbach) gibi daha sonraki çalışmaları, politik karmaşanın içinde varolma mücadelesiyle alakalıydı. 1990 yılında Dorst ve Ehler, mitler ve peri masalları üzerine oyun derlemeleri yayınladı. Bunun yanı sıra Die Legende vom armen Heinrich (1997; The Legend of Poor Heinrich) ve Die Freude am Leben (2002; The Joy of Life) kariyerinin önemli eserlerindendir.