TARİH VE MEKÂN

21.05.1996, 21.30

LEVENT ÖGET TASARIMI

Levent Öget’in iki yıl önce Truva Öyküsü’nden seçtiği bir ‘imge’Yİ, bez üzerine fotoğraf olarak uygulayıp gerçekleştirdiği metal konstrüksiyonlu enstalasyon, gün batarken yerleştirdiği sur içinde arkasından yanan meşaleyle bir hayal perdesine dönüşüyor... Sabine Jamet’nin dans eden gölgesiyle karışarak canlanan ateşten hayaller, perdedeki imge, belki bir daha dönmeyecek aşklarının ardından ağlayan iki kadın; bir zamanlar böyle imgeleri çok görmüş bir mekanın ruhundan yükseldiği izlenimini veren bir müzik; gün batımının kızıllığıyla can verdiği derin hüznü, ağlayan kadınların yüzlerinde gezinerek yırtan, koyultan, ışıtan, uzayan, yayılan, silinen, dans eden bir gölge- gövde; Öget’in bu etkileyici gösterisi, enstalasyon ve performans arasında güç bir denge kuruyor, bu iki ayrı ‘duruş’u birbirini kullanmadan birbirini kullanmadan birbirine yaslanmadan füzyona uğratıyor.

Yukarı