1940 İstanbul doğumlu sahne tasarımcısı Metin Deniz, uygulamalarında çok değişik malzemeleri kullanan bir sanatçı. Haydarpaşa Lisesi’nde eğitim gören Deniz, 1957’de Güzel Sanatlar Akademisi (şimdi Mimar Sinan Üniversitesi) Resim Bölümü’ne girdi ve Halil Dikmen, Cevat Dereli ve Zühtü Müridoğlu’nun öğrencisi oldu. 1961’de İstanbul Şehir Operası’nda dekoratör yardımcısı olarak göreve başladı. İlk dekor çalışmasını 1962’de İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda Zihni Küçümen’in yönettiği Orhan Kemal’in İspinozlar oyununda yaptı. Aynı yıl operanın dekoratörü oldu ve bu işi öğrenciliği boyunca sürdürdü. 1965’te Akademiden mezun oldu, Operadan ayrıldı ve özel tiyatrolarda dekoratör olarak çalışmaya başladı. 1974’te Şehir Tiyatrosu’na bağlı Deneme Sahnesi’nin kurulma çalışmasına katıldı. Muhsin Ertuğrul’un desteklemesiyle oluşturulan bu tiyatroda Beklan Algan’la birlikte alışılmış anlamdaki sahneyi ortadan kaldırarak, seyircilerle oyuncular arasındaki karşılıklı alışverişin daha güçlü olacağı bir mekân düzeni kurmaya çalıştı. Bu tiyatroda sahneye konan Brecht’in Cesaret Ana, Peter Weiss’ın Marat/Sade ve Shakespeare’in Bahar Noktası oyunlarının çalışmalarına katıldı. 1975’te Şehir Tiyatrosu’nda Brecht’in Galileo Galilei oyununu sahneye koyarak tiyatro yönetmenliğini de denedi. Metin Deniz, Fransa’da çoğunu Mehmet Ulusoy’un sahnelediği oyunların dekorlarını yaptı. Ayrıca Gerard Gelas’la Avignon Festivali’nde çalıştı: 1974’teki Kafkas Tebeşir Dairesi, 1977’deki Dans les eaux glacees du calcul egoiste (Bencil Hesapların Buzlu Sularında), 1979’daki Macbeth bunlar arasındadır. Ayrıca 1980’de Paris’te Luiz Menase’nin yönettiği 1001 Gece Masalları’nın ve 1984’te Avignon’da Gerard Gelas’ın yönettiği Yaşar Kemal’in Bin Boğalar Efsanesi’nin de dekorlarını Deniz hazırlamıştır.

Metin Deniz, sanat yaşamı boyunca tiyatroda dekora, “dekorasyon” sözcüğünün çağrıştırdığı “süsleme” anlamının üstünde bir anlam yüklenmesi gerektiğini savundu: Dekoru, bir bütün olan tiyatro sanatını oluşturan çeşitli öğelerden biri olarak ele aldı; bu bütünlüğü sağlayabilmek için yöneticiden müzikçiye, oyuncudan dekorcuya kadar bu öğeleri gerçekleştiren herkesin ortak bir çalışma yürütmesi, yani tiyatroyu ortaklaşa yaratması bir gereklilikti. Bu görüşten yola çıkarak gerçekleştirdiği çalışmalarında Deniz’in çok çeşitli malzemeler kullanarak farklı etkiler uyandırmaya çaba gösterdiği izlenir. Örneğin Dostlar Tiyatrosu’nun hazırladığı Sabotaj Oyunu için eski gramofon plaklarını ısıtarak masklar yapmış, yine aynı topluluğun bir maden ocağındaki olayları konu alan Alpagut Olayı oyununda da dekoru, tüm sahneyi kömürle kaplayarak oluşturmuştu; ayrıca Bahar Noktası’nda ip ve bez parçalarını kullanması da bu türden bir denemedir. Metin Deniz tiyatro, opera ve bale sahneleri için yaklaşık 200 dekor çalışması gerçekleştirdi, 1982’de Güzel Sanatlar Akademisi Osman Hamdi Salonlarında, bütün bu çalışmalarının bir araya toplandığı ve İki Kalas Bir Heves adını verdiği bir toplu sergi açtı. Başta Fransa olmak üzere İsviçre ve İngiltere’de konuk sanatçı olarak çalışmalarını sürdürdü ve çeşitli filmlerde sanat danışmanlığı ve reji asistanlığı da yaptı.

Metin Deniz, son yıllarda çalışmalarını tiyatro sahne ve salon iç tasarımları ile müze tefriş ve tasarımlarına yönlendirdi. (Caddebostan Kültür Merkezi, İzmir Sanat, Kültür Park Arkeoloji Müzesi Projesi, Kent Arşivi Müzesi, Fulya Sanat Konser Salonu, Mustafa Kemal Kültür Merkezi vb.) Kadıköy’de Süreyya Operası’nın sahne ve salon iç tasarımını, Mardin Sakıp Sabancı Kent Müzesi’nin tasarımını ve gerçekleştirilmesini yaptı. Halen kültür merkezi, uluslararası sergiler ve müze projeleri üzerine çalışmalarını sürdüren sanatçının hakkında Nihal Koldaş tarafından yazılmış Metin Deniz, Tiyatroda Mekân ve İnsan adlı kitap vardır.

Başlıca yapıtları arasında, İspinozlar (1962), Teneke (1965-1966), Palto (1966-1967), Kurban (1966-1967), İttihat ve Terakki (1969), Durdurun Dünyayı İnecek Var (1970), Rosenbergler Ölmemeli (1970), Alpagut Olayı (1974), Kafkas Tebeşir Dairesi (1974), Galileo Galilei (1975), Dans les eaux glacees du calcul egoiste (Bencil Hesapların Buzlu Sularında, 1977), Cesaret Ana (1978), Marat/Sade (1978), Macbeth (1979), 1001 Gece Masalları (1980), Bahar Noktası (1981), Kabare (1983-1984) bulunuyor.